Kreppan og ruslið

Greinilega er allt sparað, líka ruslið. Fer ekki uppáhellingur að koma aftur.

Kreppan kemur fram í sorpinu

Þarf þetta að kallast afbrigðilegt

Er ekki ágætt að geta gert svona skipti, losna við okurlán, og geta borgað með Grána gamla og gömlu skruddunum sem að voru hvort sem er aldrei lesnar.

Afbrigðileg fasteignaviðskipti

Atómljóð

Ein sit ég og blogga

í ofurstóru húsi

enginn vill sjá mig

nema litla lúsin

sem að felur sig

á grænu blaði

út í glugga

af henni sé ég bara skugga

ég gæli við prinsinn minn

hann verður aldrei þinn

bráðum drep ég hann

oh hvað hún kann

en ég á marga prinsa eftir

alla á ég eftir að brenna og pína

og það vil ég sína

að bráðum verð ég laus við þá

dillum dillum dá

 

Ég held að ég sé afar efnileg sem atómsljóðaskáld, að öllu forfallalausu þá gef ég út ljóðabók mína fyrir næstu jól. Þið sem að hafið áhuga fyrir fögrum ljóðum mínum getið sent inn pantanir nú þegar, ásamt 100 evrum, innifalið í því gjaldi er, að ég krota vel og læsilega nafnið mitt á fyrstu síðu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

        

Sunnudagsblogg

Og hér sit ég á sunnudagsmorgni, með kaffið hans Arvid míns í hlunknum, og les blogg, fastir liðir eins og venjulega.

Hér í Malmö er ósköp grátt veður, er eiginlega búin að ákveða að vera bara heima í rólegheitum, kannski þvæ ég nokkra glugga á eftir, en hér í Svíþjóð er gluggaþvottur jafn áríðandi og að strjúka yfir gólfin. Ég verð nú að viðurkenna að ég er ekki mikið fyrir þessa gluggaþvotta, mest vegna þess að ég er með háa glugga, og er eiginlega í lífshættu þegar að ég er að þvo gluggana að utan. En nágrannar mínir láta það ekki á sig fá, og eru í endalausum gluggaþvottum, og horfa stundum meinfýsilega á mig, þegar að þau eru að lýsa síðasta þvotti, ég þykist ekkert skilja, en auðvitað finnst þeim ég vera skömm fyrir húsið.

 

Ég er búin að kaupa miða til Spánar, fékk miða með Norsku flugfélagi, og nú er von mín sú að þeir fari  ekki á hausinn fyrr en eftir áramót, svo að ég komist vandræðalaust ferða minna.

Ekki vann ég í bansettu Lottóinu, eins og að ég vandaði mig þegar að ég valdi númerin, en um leið samgleðst ég þeim sem að unnu 33 milljónir heima á Íslandi, vona að vinningurinn hafi lent á réttum stað, hjá einhverjum sem að virkilega þurftu peninga.

Tel þetta vera nóg í bili, óska öllum góðs sunnudags.

 

Mikið fyllerí í bænum

Ekkert skrítið þó að fólk hafi bara dottið í það, drekkt sorgum sínum yfir

Kreppu

Atvinnuleysi

Verðlausum krónum

Að geta ekki grýtt vissa menn með fúleggjum og mygluðum tómötum á mótmælafundinum í gær, bara það er ástæða til að drekkja sorgum sínum, eða.

Mikið að gera hjá lögreglu

Mótmælaganga

Verst að vera ekki heima og að geta tekið þátt í mótmælagöngunni. Ég dáist að ykkur sem að mótmælið ástandinu og reiðuleysinu á fallega skerinu okkar.

 Verst er að þeir sem að hafa komið landinu okkar í þetta óefni láta ekki sjá sig, annars hefði verið hægt að kasta fúl eggjum á þá.

Efna til mótmæla

Sparnaðarþula

Góðan og blessaðan daginn. Í gær las ég frábæra færslu Tigercopper, þar benti hann á góðar leiðir til þess að hjálpa þeim sem að minna mega sín á þessum erfiðu tímum, það er maður með stórt hjarta, mér leið vel eftir að hafa lesið færsluna hans

Jólin nálgast, þessi fallega hátíð, sem að er fyrir löngu orðin að hátíð brjálæðingslegra innkaupa, og yfirkeyrðra plastkorta.

Er ekki kominn tími til að banna jólagjafir, stinga einhverju smávegis að litlu börnunum, loka á jólagjafahrúgurnar sem að hafa tíðkast undanfarin ár, börn voru farin að metast á um hvað þau fengu marga pakka, eiginlega held ég að innihald pakkanna hafi ekki skipt svo miklu máli. Mesti spenningurinn var að tæta utan af pökkunum, og henda gjöfunum í hrúgu á gólfið, sjaldan var mikil hrifning af gjöfunum, enda eiga flest börn í dag alla skapaða hluti, og þarf eitthvað afar sérstakt til að gera þau glöð yfir gjöfunum sínum.

Einkennisbúningur í skólum væri ekki vitlaus hugmynd, allir jafnir þar, engum strítt eða lagður í einelti fyrir að vera í hallærislegum fötum, enginn rígur um fínustu og dýrustu merkin.

Og við konur sem að gerum oft skrítin fatakaup, hversu margar konur eru ekki með föt hangandi inni í skápum sem að ekki eru notuð, hafa jafnvel aldrei verið notuð, í sumum tilfellum er ekki búið að taka verðmiðinn af flíkunum. Tilvalið að tína allt fram úr skápum, hengja inn það sem að er notað, hafa fataskipta partý með vinkonunum, eða gefa til Hjálpræðishersins, sem að selur föt á vægu verði.

Þarna er hægt að slá tvær flugur í einu höggi, loksins að hreinsa til í fataskápnum, loksins er komið gott pláss, kannski nælir þú þér í peysuna sem að hún Jóhanna keypti í fyrra, en notaði aldrei, og hún fær pilsið þitt, sem að þú fílaðir ekki, og báðar eru alsælar.

Svona væri hægt að telja endalaust.

Og þá er kominn föstudagur

Þá er kominn föstudagur, var það ekki dagurinn til fjár, ég þarf endilega að spila á Lottó um helgina, þarf að reyna að vinna peninga fyrir nýjum Spánar miða. Held að ég sé búin að finna ferð með Norsku flugfélagi, vonandi fara þeir ekki á hausinn fyrir áramót.

Er búin að dunda mér á netinu, skoða hitt og þetta, forðast að lesa of mikið um kreppuna, sem að er erfitt, þar sem að síðdegisblaðið í gær var yfirfull af fréttum frá gjaldþroti Sterlings, og svívirðulegri framkomu þeirra, en þeir dunduðu sér við sölu á miðum eftir að félagið var komið í gjaldþrot, að tala um að mjólka beljuna þurra.

Þolinmæði þrautir vinnur allar, dettur mér í hug þegar að ég sé þessa mynd af kisu lúrunni og gullfiskinum.

Í næsta húsi við mig býr hún Pólska Anna sem að er með fjöldann allan af köttum, hún átti líka stórann svartan afar illilegan hund, sem að var stundum í göngutúrum með Pólsku Önnu í eftirdragi, okkur var öllum í nöp við þennan hund, og í gær frétti ég að hundurinn væri kominn upp í hunda Himnaríkið, verð að viðurkenna að ég fann fyrir léttir, engum söknuði.

Er þetta framtíðarmaðurinn datt mér í hug, ákaflega hentugt, passar konum á öllum öldrum.

Verst að hann er eitthvað svo hjárænulegur á svipinn, en kannski er hægt að fá margar tegundir af andlitum.

Held samt að ég myndi ekki velja mér þessa tegund af slökkvara, tekur alltof mikið veggpláss.

Flestir menn myndu elska að pissa í þetta klósett.

Minnir mig á munn Marilyn Monroe heitinnar.

 

 

Nú er kellingin orðin alvarlega biluð hugsið þið. Nei en ég vil ekki skrifa mikið meira um þetta leiðindaástand alls staðar.

Bráðum koma blessuð jólin, allar búðir eru þegar yfirfullar af alls kyns jóladóti. Þegar er farið að hvetja fólk til að kaupa stóru jólagjafirnar núna, og byrja að borga þær eftir áramót. Er ekki tilvalið að taka upp þann sið að gefa hvort öðru bara kerti og spil, hætta þessari gjafa vitleysu, borða frekar góðan mat, og taka upp siðinn að grípa í spil, sem að er stórskemmtilegt, en hefur gleymst í nútíma önnum.

Þetta með að eldast

Öll verðum við eldri, það er jú lögmál lífsins. Þegar að ég var lítil, þá fannst mér fólk um tvítugt ekki eiga langt eftir, þegar að ég var tvítug þá fannst mér fólk á þrítugs aldri vera hundgamalt, og svona mætti lengi telja.

Í dag er ég ósköp venjuleg kelling á besta aldri finnst mér, en er trúlega hundgömul í augum unga fólksins.

Í gær skeði það sem að ég hef lengi óttast, ég tók strætó oní bæ, nennti ekki að hjóla. Strætó var fullur af fólki, kona á mínu reki (eða kannski 15 árum yngri) stóð upp og bauð mér sæti, ég ætlaði ekki að vilja þiggja boð hennar, en hún ýtti mér niður í stólinn.

Ég hef alltaf grobbað mig af því, að svo lengi sem að enginn sé farin að standa upp fyrir mér í strætisvagninum, þá finnist mér ég vera ung kona, nú er farið að standa upp fyrir mér. Ég hugga mig við það að allir aldrar hafi sinn sjarma.

Það þarf ekki að verða leiðinlegt að eldast, höldum við heilsu þá er hægt að lifa skemmtilegu lífi, kynnast nýju fólki, ferðast á milli landa (ef að einhver flugfélög eru þá eftir)

Það er hægt að vera í bófaleik með barnabörnunum, ömmur geta látið taka af sér djarfar myndir án þess að valda hneyksli, og jafnvel lenda í steininum fyrir ósiðsamlega hegðun.

 

Viagra gerið lífið léttara fyrir eldri herrana, enda þykir það ekki merkilegra eða meira en að taka inn lýsispillu á morgnana.

Þreytist maður á hrukkunum, þá eru til duglegir læknar, sem að strekkja á hrukkum, og lyfta upp hangandi brjóstum.

Svo hvað er að óttast, betra að gleðjast yfir því að eldast og vitkast um leið.

 

Fimmtudags hugleiðingar

Óvinsælasti Íslendingurinn þessa dagana er hann sem að er hæsta hænsnið hjá Sterling.

Í augnablikinu gæti ég vel hugsað mér að sitja ofan á honum, og neita að standa upp fyrr en að ég fengi flugmiða með SAS til Alicante, án þess að borga fyrir hann.

Ég dauðvorkenndi fólkinu sem að stóðu eins og strandglópar út um allan heim, sumir höfðu keypt miða á síðustu stundu. Ein kona var á leið til móður sinnar sem að hafði fengið hjarta áfall, og keypti platmiða hjá Sterling, í þeirri trú að hún kæmist fljótt til móður sinnar.

Mér svona dettur í hug hvort að Expressin tóri mikið lengur. Auðvitað er sorglegt þegar að hvert fyrirtækið á fætur öðru rúllar yfir, það eru svo sannarlega slæmir tímar.

Hér í Malmö er hið besta veður, svolítið grátt úti, en logn, spáð er kaldara veðri, auðvitað hljótum við að fá að finna fyrir vetrinum.

Óska öllum góðs dags, og verið góð við hvort annað, ekki veitir af, og það kostar ekkert.